پایمال ‏شدن حقوق مردم ایران در رسانه‏های بین ‏المللی

 

کاوه جوانمرد

حاشیه‏ ی نشست‏های بین‏المللی همچون اجلاس عمومی سازمان ملل متحد در نیویورک به فرصت و بستر مناسبی در جهت دروغ‏پراکنی‏های محمود احمدی‏نژاد، رئیس جمهوری ایران مبدل شده است. معمولاً در اینگونه اجلاس‏ها احمدی‏نژاد جزو پرحاشیه‏ترین شرکت‏کنندها بوده و همچنین یکی از سوژه‏های از قبل تعیین‏شده‏ خبرنگاران و رسانه‏های بین‏المللی معتبر به شمار می‏رود. فراهم‏شدن چنین فضایی بی‏گمان خشنودی کامل این فرد را به دنبال دارد، چون به آسانی و بدون هیچ محدودیت و مانعی به تحریف وقایع داخلی ایران پرداخته، بدون اینکه کسی او را در برابر اظهاراتش مورد بازخواست قرار دهد. طی چند سال اخیر به کرات محمود احمدی‏نژاد در مصاحبه‏های رسانه‏ای تصویری شرکت کرده، اما به شیوه‏ای کاملاً غیراصولی و اخلاقی برخلاف نظریه‏ی عده‏ای که به تسلط و زیرکی او اشاره‏ نموده‏اند، به عنوان‏کردن مجموعه‏ای مسائل پرداخته که با حقیقت امر فاصله‏ی بسیار زیادی دارد، این در حالی است که خبرنگاران و پرسش‏گران خارجی نیز کاملاً بر نوع اصلوب رفتاری شخصیت احمدی‏نژاد و تزویر و ریای او در مصاحبه‏ها آگاه بوده، اما بازهم شاهدیم که مصاحبه‏های احمدی‏نژاد به صورت دقیق و کامل بدون هیچ تفسیری در حاشیه‏ی آن، در تمامی جهان به نمایش گذاشته می‏شود. در این حالت آیا مردم سراسر دنیا با مشاهده‏ی این تصایر که از چندین رسانه‏ی بین‏المللی و معتبر پخش می‏گردد، چه برداشتی از وضعیت داخل ایران خواهند داشت؟ بی‏شک از آنجا که منابع انتشار و پخش این مصاحبه‏ها مورد اعتماد بین‏المللی می‏باشد، مخاطبان به‏طور طبیعی دیدگاه مثبتی را نسبت به شرایط موجود داخل ایران پیدا می‏کنند، بی‏خبر از اینکه شخصیتی معلوم‏الحال چون احمدی‏نژاد پایبند به هیچ‏گونه اصول سیاسی و اخلاقی بین‏المللی نمی‏باشد.

طبق قوانین مطبوعاتی و بین‏المللی و مضاف بر آن اصول اخلاقی و حرفه‏ای در کار رسانه‏ای می‏بایست تمامی رسانه‏هایی که با محمود احمدی‏نژاد به مناظره و مصاحبه‏ می‏پردازند، در روال کار یا ضمیمه‏ی پخش برنامه حتماً به تفسیر سخنان و همچنین تشریح حقایق در صحبت‏های او در تکمیل مصاحبه بپردازند تا هم مخاطبان بتوانند برداشت دقیقی از برنامه‏ به‏دست دهند، هم مردم ایران که قربانی‏های شماره یک مصاحبه‏های احمدی‏نژاد هستند مورد ظلم و اجحاف قرار نگیرند، در غیر اینصورت عملاً رسانه‏های خارجی در رابطه با مسائل مردم ایران به نشر اکاذیب به شیوه‏ی بین‏المللی پرداخته و حق و حقوق ملت ایران را نادیده و پایمال می‏کنند که خود یکی از مصادیق نقض حقوق بشر به شمار می‏رود. در موازات این مصاحبه‏ها که با مسئولین ایران صورت می‏پذیرد، این حق قانونی و عرفی مردم ایران نیز هست که با موضع تدافعی در برابر سخنان غیرواقعی و داستان‏سرایی‏های اینگونه افراد به روشنگری و تفسیر بپردازند که مردم ایران از این حق نیز محروم هستند.

در چند مدت گذشته و در نشست‏ها و اجلاس‏های بین‏المللی گوناگون مسئولین رده‏بالای رژیم ایران به کرات از سوی خبرنگاران و رسانه‏ها مورد پرسش در زمینه‏ی موارد نقض حقوق بشر در ایران توسط حاکمیت قرار گرفته‏اند و هر‏باره پاسخ این سؤالات از سوی مسئولین رژیم به شیوه‏ای غیر واقعی و کذب داده شده است. این مسئله سبب شده تا مقوله‏ی حقوق بشر در ایران به کلی ماهیت و ارزش واقعی خود را از دست بدهد. رسانه‏های خارجی اینگونه مصاحبه‏ها را با کسانی انجام می‏دهند که هیچگونه مسئولیتی را در برابر سخنان و گفته‏ای خود برعهده نمی‏گیرند تا جایی که محمود احمدی‏نژاد بدون هیچ واهمه‏ای حکم سنگسار یک زن ایرانی را که خبرهای آن در سطح جهانی انعکاس پیدا کرده تکذیب می‏کند و خبرنگار نیز به آسانی از کنار چنین مسئله‏ی مهمی گذشته بدون اینکه به کشف حقایق بپردازد. همین نوع مصاحبه‏ها و انعکاس سخنان بی‏اساس و غیرمسئولانه مقامات ایرانی به صورت بین‏المللی عدم شفافیت و ابهام در نامطلوبی وضعیت حقوق بشر ایران را در افکار عمومی جهان سبب شده و منجر به کم‏اهمیت شدن این مسئله و بی‏اعتبار شدن آن در سطح بین‏المللی شده است.

منش عامیانه احمدی ‏نژاد او را نیز به این خودباوری رسانده تا هر روزه در برابر دوربین‏ها و نگاه مردم در سراسر دنیا با صراحت کامل به تحریف وقایع و بی‏اخلاقی‏های مقامات ایرانی که خارج از اصول و مبانی بشر و موازین انسانی است دامن بزند، در این حالت رسانه‏های بین‏المللی که مصاحبه‏های او را به چندین زبان انعکاس می‏دهند طلایی‏ترین فرصت و بستر را برای او و پایمال‏کردن حقوق مردم ایران به صورت بین‏المللی فراهم می ‏آورند.